Το ίδιο το ποδόσφαιρο χαίρεται για την ΑΕΚ!

Η ΑΕΚ πολύ δίκαια όχι μόνο προκρίθηκε στους "32" του Europa League, αλλά και πολύ δίκαια το χάρηκε με την ψυχή της. Δεν ήταν απλώς και μόνο ένα ξέσπασμα για όσα ο σύλλογος είχε περάσει μέχρι να ξαναφτάσει εδώ. Δεν ήταν, δηλαδή, μόνο μία αναμέτρηση με τον εαυτό της και το χρόνο, στην οποία η ΑΕΚ βγήκε νικήτρια. Κακώς λέγεται αυτό. Δεν είναι το "ερχόμαστε" ή "ήρθαμε" που τούτη τη φορά έχει σημασία.

Του Θοδωρή Τσούτσου

Η ΑΕΚ ξέσπασε για αυτή την επιτυχία, γιατί ήταν μια καθαρά ποδοσφαιρική επιτυχία αυτό που έκανε. Δεν ήταν οικονομική. Διοικητική. Επικοινωνιακή. Ή οτιδήποτε άλλο, από αυτές τις επιτυχίες που έχουμε "χορτάσει" εδώ και χρόνια και οι οποίες τελικά, σε ποδοσφαιρικό επίπεδο δεν προσφέρουν και πολλά. Ηταν και είναι μια εντελώς ποδοσφαιρική διαδρομή.

Η οποία για να συμβεί δεν χρειάστηκε η ομάδα περισσότερο να ξοδέψει, αλλά να δημιουργήσει. Δεν χρειάστηκε περισσότερο να ψάξει τα "ονόματα", αλλά το πώς θα φτιάξει ομάδα. Δεν χρειάστηκε περισσότερο να απευθυνθεί στην ξένη αγορά, που έχει γεμίσει όλες τις ομάδες, αλλά στην ελληνική. Το ποδόσφαιρο, λοιπόν, επειδή τα αναγνωρίζει όλα αυτά, ξέρει να τα ανταποδίδει προσφέροντας κάτι πολύ απλό, αλλά ουσιαστικό. Αυθεντική χαρά όπως αυτή που είχε η ΑΕΚ, σε όλα τα επίπεδά της, το χθεσινό βράδυ.

Για μια πρόκριση που τελικά, είχε μόνο ποδόσφαιρο μέσα της. Τίποτε άλλο από όλα τα υπόλοιπα, που τελικά τού αφαιρούν παρά τού προσθέτουν. Νίκη, ανατροπές, μεγάλες βραδιές με τη Μίλαν, στενοχώριες κυρίως στο ματς με τη Ριέκα, αγωνία, ατυχία, τύχη. Ακόμη και διαιτησία, με καθοριστικές αποφάσεις υπέρ και κατά. Ολα τα είχε αυτή η διαδρομή, ακόμη - ακόμη από τους αγώνες με την ΤΣΣΚΑ και την Μπριζ αργότερα. Και για αυτό η επιτυχία γίνεται τόσο σημαντική.

Η ΑΕΚ, ανεξάρτητα με τον ποιον αντίπαλο θα της φέρει η κληρωτίδα την Δευτέρα, όταν τον Φεβρουάριο θα έρθουν αυτοί οι αγώνες θα πρέπει στη διαχείρισή τους να έχει στο μυαλό της τη γιορτή που έστησε χθες στο "Ερνστ Χάπελ". Να θυμάται πόσο το χάρηκε τότε και με αυτή τη χαρά, την ευχαρίστηση, τη ζωντάνια, να τους αντιμετωπίσει. Και πιθανόν να τους κερδίσει. Ή να τους χάσει. Να προχωρήσει ή να σταματήσει εκεί. Αλλά να το ζήσει. Μόνο αν το κάνει αυτό, θα δώσει αξία στη χθεσινή χαρά της.

Για να συμβεί αυτό έχει πολλή δουλειά να κάνει μπροστά της. Με πιο βασική, να συνεχίσει να διεκδικεί με τον τρόπο που μέχρι τώρα κάνει, τον βασικό στόχο της. Το ελληνικό πρωτάθλημα. Αυτή είναι η πέμπτη φορά που η Ενωση θα βρεθεί μετά την Πρωτοχρονιά να εκπροσωπεί μόνη της το ελληνικό ποδόσφαιρο σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Τις προηγούμενες τέσσερις που το έκανε, για διάφορους λόγους, είχε αποτύχει στις εγχώριες διοργανώσεις. Από τη μακρινή σεζόν 1968-1969, όταν στο πρωτάθλημα είχε βγει 6η και στο Κύπελλο είχε αποκλειστεί από την Παναχαϊκή.

Από την επική πορεία μέχρι τους "4" του Κυπέλλου UEFA, 1976-1977, όταν στο πρωτάθλημα βγήκε 4η (με μόλις -3 από την κορυφή παντως) και στο Κύπελλο αποκλείστηκε στους "16" από τον ΠΑΟΚ. Μέχρι και πιο πρόσφατα. Τις δύο σερί χρονιές που διεκδίκησε την πρόκριση στα ημιτελικά του Κυπέλλου Κυπελλούχων. Περίοδος 1996-1997, 2η στο πρωτάθλημα με -12 από την κορυφή και κατάκτηση του Κυπέλλου στον τελικό με τον Παναθηναϊκό. Περίοδος 1997-1998, 3η στο πρωτάθλημα στο -14 και αποκλεισμός από Ξάνθη στον τρίτο γύρο στο Κύπελλο.

Είναι οι σεζόν που ξεχειμώνιασε μόνη της στην Ευρώπη. Και όλες, ακόμη και η πρώτη όταν είχε φτάσει μέχρι τα προημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών τότε, ήταν εντυπωσιακές. Δηλαδή τρεις μέχρι τους "8" και μία μέχρι τους "4". Αυτό είναι εξαιρετικό σημάδι για την ευρωπαϊκή της πορεία από εδώ και πέρα. Αλλά θα πρέπει να περιφρουρήσει τη διαδρομή της στο πρωτάθλημα. Το έχει αντληφθεί και η ίδια, με τον τρόπο που διεκδικεί φέτος οτιδήποτε περνάει από μπροστά της. Αυτός άλλωστε, η διεκδίκηση, είναι ο πιο ασφαλής τρόπος για την κατάκτηση.

Η ΑΕΚ, που ήδη είναι πετυχημένη στην Ευρώπη για φέτος και ήδη έχει δείξει δείγματα για πιθανότητες επιτυχίας και στις εγχώριες διοργανώσεις, θα πρέπει να έχει στο μυαλό της μόνο ένα πράγμα. Οτι πετυχαίνοντας όλα αυτά, δεν εκδικείται κανέναν, αλλά αναπτύσσεται η ίδια. Εξελίσσεται, προοδεύει. Η λέξη "μεγαλώνει" δεν είναι ακριβώς η κατάλληλη, γιατί έτσι κι αλλιώς ήταν μεγάλη ομάδα. Για τον εαυτό της τα κάνει όλα αυτά, αυτή είναι η σωστή νοοτροπία. Η ποδοσφαιρική λογική πάντα αποτελεί τον καλύτερο σύμβουλο για τις ομάδες...